آقای پر آوازه ای خوب بی اندازه

آقای پُرآوازه
ای خوبِ بی‌اندازه
هرچی هم که بد باشم
بیرونم نمی‌اندازه

اصلاً حسین اومده که خِیر به عالَم برسه
اصلاً حسین اومده که به دادِ عالَم برسه

من هستم و دل به کار دادم
دل در گرو نگار دادم

هرکس به حسین متصل شد از مردمِ دَهر بی‌نیازه
آقای زمین و آسمونا معروفه به اعتبار دادن

یا اباعبدالله...

مولا زیر این پرچم
رزق و روزیمون میده
زیر چادرش مادر 
به عالم امون میده

یک نفس سینه زنش مرده رو احیا می‌کنه
خادم کفش داری او کار مسیحا می‌کنه

این اشک حسین رو بردارن
عالم سرمون خراب میشه

حتی اگه دود اسپندش
اشکای کسی رو جاری کرد
این قطره‌‌ی اشک ها جزء
اشکای غمش حساب میشه

یا اباعبدالله...