آن چشم‌هایِ از خدا سرشار
رَدِ شهادت را گرفت این‌بار
آه ای امیرِ مهربان با دوست
(خُلقَت أَشِدّاءُ عَلَى الكُفار)۲
ماند از تو اینک یادگار این عزت و ایمان
ماتم گرفت از داغِ سنگینِ تو یک ایران
با تو امیدِ کودکانِ غزه روشن بود
(سَروِ شهیدِ استوار، ای یارِ مظلومان)۳
در بینِ جماعتِ ترس و تماشا، نادره‌یِ دورانی
نامِ تو حسین و حسینی‌وار آیاتِ ظفر می‌خوانی
ای مثلِ نگین در یاریِ دین پاینده و جاویدانی
تو شهیدِ مقاومتی و فدائیِ راهِ امامِ زمانی
ای مردِ غیرتمندِ ایرانی
یادآورِ عزمِ سلیمانی
شد جسمِ تو پروانه‌یِ میهن
(شد جانِ تو در ذاتِ حق فانی)۲
يَتَهافَتونَ لِقُبَّةِ الصَخرَةْ
قَد أَدرَكُوا المَعراجَ وَ المَسرىٰ
ناجاهُمُ الزَيتونُ ذاتَ دَمٍ
(حَيثُ ارتَقوا لِلسِّدرَةِ الكُبرىٰ)۲
إِنَّا عَلَى العَهدِ مَعاً يا قادَةَ النَصرِ
لَنْ نَترُكَ الساحاتِ نَحنُ حَقيقَةُ الصَبرِ
لَمْ يَخلُ دَربٌ أَنتُمُ خُطُواتُهُ الأُولىٰ
(مِن سائِرينَ عَلىٰ خُطاكُمْ طِيلَةَ الدَّهرِ)۳
يا وَعدَ اللهِ الصادِقَ أَنتُم يا طوفانَ الأَقصىٰ
قَد رَصَّ نِضالُكُمُ المُتَماسِكُ صَفَّ الأُمَةِ رَصَّا
يا سادَتَنا يا قادَتَنا يا دِرعَ اللهِ فينا
(تَهواكُمُ كُلُّ شُعوبِ العالَمِ شَخصاً شَخصاً شَخصاً)۲
