وابسته‌ی دنیا شدم خسته شدم ارباب

وابسته‌ی دنیا شدم خسته شدم ارباب
تنها امیدم به توئه نکن ردّم ارباب

وابسته‌ی دنیا شدم داغون داغونم 
تو یکی تنهام نذاری آرامش جونم
 
کلّ دنیارو دویدم هیچی جز ضرر ندیدم
از رفاقت‌های دنیا من به این جمله رسیدم 

همه میرن تو می‌مونی 
حسین ارباب، حسین ارباب
دوسِت دارم تو می‌دونی 
حسین ارباب، حسین ارباب

من از دست کریم تو کرم می‌خوام حسین ارباب
دلم تنگه حرم می‌خوام حسین ارباب 

عزیزم حسین، عزیزم عزیزم عزیزم حسین

وابسته‌ی دنیا شدم خودمو آزردم 
از دشمنام بدتر آقا از رفیقام خوردم 
منو نزن با کربلا آخه زمین خوردم 
****
کسی که زمین خورده، چوب و خنجر نزنیدش 
تَه گودال پیش مادر، از قفا سر نبُریدش

سر انگشت و انگشتر چه غوغا شد حسینم وای 
سر گوشواره‌ی دختر چه دعوا شد حسینم وای 

خودم دیدم خودم دیدم، ندادن آب به ثارلله
سر یه کهنه پیرهن چه دعوا شد حسینم وای

عزیزم حسین، عزیزم عزیزم عزیزم حسین