بسه دیگه فاصلهمون، حسین ارباب مهربون
از غم دوری حرم چشام شده یه کاسه خون
دلم میخواد تو کربلا بیام برات زاری کنم
کنار گنبد طلا برات عزاداری کنم
دلم میخواد بیام حرم همونجاها خونه کنم
فکری به حال این دلِ عاشق و دیوونه کنم
حسین ارباب بیکفن...
کاشکی میشد یه شب منم روضهخون حرم بشم
قربونیِ چشمای تو اربابِ بیسرم بشم
دلم بهونه میگیره میخواد کنارت بمیره
هر چی که سنگش بزنم از درِ خونهت نمیره
حسین ارباب بیکفن...
مستِ گل یاس تواَم، اسیر احساس تواَم
خدا میدونه یا حسین، کشتهی عباس تواَم
وقتی دلم بهونهی روضهی بارون میگیره
یا کاشفَ الکرب میخونم تا دوباره جون بگیره
ارمنیهای شهرمون روضهی سقّا میگیرن
حاجتاشونو از گلِ حضرت زهرا میگیرن
کاشکی میشد پَر بگیرم بیام تو بینالحرمین
سینهزنون همش بگم غریبِ فاطمه حسین
