کور دگران، بینای خودم
2699
316
- ذاکر: محمدحسین پویانفر
- سبک: استودیویی
- موضوع: مناجات با امام زمان (عج)
- سال: 1402
آقای خودم
دل نگرانم آقا جون واسه عُقبای خودم
وقتی که من خبر ندارم از فردای خودم
باید که کور دگران باشم بینای خودم
میترسم
من از گناههای خودم، میترسم
میترسم
از اینکه بیحیا شدم، میترسم
میترسم
یا مهدی، عجل الله تعالی فرجه …
من با تو خوشم
یه روز خودم رو من برا عشقت آخر میکُشم
چشم بر ندار یه لحظه هم از من، منّت میکِشم
یه کاری کن مثل حبیب آقا نزدیک تو شم
میترسم که نور روضهها نده تغییرم
میترسم زیارتت نباشه تو تقدیرم، میترسم
یا مهدی، عجل الله تعالی فرجه …
غوغا شده بود
آتیش فتنه پشت در برپا شده بود
دستای بسته علی کاش وا شده بود
میون کوچه مادرت تنها شده بود
میترسید
میون کوچه مجتبی میترسید
میترسید
از ضرب دست بیهوا میترسید
میترسید
غوغا شده بود
کرب و بلا مدینه الزهرا شده بود
میون قتلگاه حسین تنها شده بود
سر بریدن سرش دعوا شده بود
میلرزید
یه خواهری تو قتلگاه میلرزید
میلرزید دستای شمر بی حیا میلرزید
میلرزید
سامونه حسین
دوای هرچی درد بی درمونه حسین
فدای چشمات که میشه گریونِ حسین
به فاطمه نمیگذریم از خونِ حسین
یا مهدی، عجل الله تعالی فرجه …
دل نگرانم آقا جون واسه عُقبای خودم
وقتی که من خبر ندارم از فردای خودم
باید که کور دگران باشم بینای خودم
میترسم
من از گناههای خودم، میترسم
میترسم
از اینکه بیحیا شدم، میترسم
میترسم
یا مهدی، عجل الله تعالی فرجه …
من با تو خوشم
یه روز خودم رو من برا عشقت آخر میکُشم
چشم بر ندار یه لحظه هم از من، منّت میکِشم
یه کاری کن مثل حبیب آقا نزدیک تو شم
میترسم که نور روضهها نده تغییرم
میترسم زیارتت نباشه تو تقدیرم، میترسم
یا مهدی، عجل الله تعالی فرجه …
غوغا شده بود
آتیش فتنه پشت در برپا شده بود
دستای بسته علی کاش وا شده بود
میون کوچه مادرت تنها شده بود
میترسید
میون کوچه مجتبی میترسید
میترسید
از ضرب دست بیهوا میترسید
میترسید
غوغا شده بود
کرب و بلا مدینه الزهرا شده بود
میون قتلگاه حسین تنها شده بود
سر بریدن سرش دعوا شده بود
میلرزید
یه خواهری تو قتلگاه میلرزید
میلرزید دستای شمر بی حیا میلرزید
میلرزید
سامونه حسین
دوای هرچی درد بی درمونه حسین
فدای چشمات که میشه گریونِ حسین
به فاطمه نمیگذریم از خونِ حسین
یا مهدی، عجل الله تعالی فرجه …
نظرات
نظری وجود ندارد !