آقا بیا

یا رب دل آرام دلم، آتش زده بر حاصلم
پنهان شده از نظر

من ماندم و دردِ فراق، مُردم ز سوزِ اشتیاق
از او ندارم خبر

تا کِی سحر گریان، بسوزم از غمه هجران
 ای خدای من

بر دردِ من درمان، بده بر هجرِ ما پایان
 دلربای من

بی تو ندارم دلبری تاج سرم
حالا منم تنهای تنها دلبرم
ای آرزویِ مانده در سینه بیا
ای یوسف زهرا بیا آقا بیا

(آقا بیا. آقا بیا. ای یوسف زهرا بیا)


چشمم شده ابر بهار، چون گیسویش دل بیقرار
روزم شد شامِ تار

رحمی ندارد دلبرم، یارم نمی آید بَرَم
رخ کِی نماید نگار

تا کِی ز چشمانم، ببارد دم به دم باران
در فراق او

گر بینمش یک شب، بگویم از غم هجران
قصه مو به مو

خونِ دلم شد اشک چشمان ترم
کِی می‌شود پایش گذارد بر سرم
آه از فراقه یوسف و یعقوب دل
آقا بیا تا دل نرفته زیر گِل

(آقا بیا. آقا بیا. ای یوسف زهرا بیا)


ای صاحب عصر و زمان، ای شاهِ شاهانِ جهان
تا کِی بنالم سحر

روزم شد از دوری سیاه، اشک دو چشم من گواه
یارا شدم خون جگر


ای یوسف زهرا، بیا ای یار مَه سیما
ای صنم بیا

ای منجیِ دل‌ها، بیا ای شادیِ زهرا
این دعایِ ما

آقا بیا ذکر و دعایِ هرشبم
آقا بیا از داغِ دوری در تبم
آقا به حق مادرت زهرا بیا
مادر صدایت میزند در کوچه‌ها

(آقا بیا. آقا بیا. ای یوسف زهرا بیا)