وقتایی که خیلی کلافهم
وقتی که ته خط رسیدم
جایی رو ندارم برم جز، پیش رفیقای شهیدم
سفره‌ی دلم وا میشه اونجا
حرفامو میگم گریه‌م می‌گیره
مطمئنم از پیش شهیدا
دست خالی هیچ‌کسی نمیره
به خدا شهدا زنده‌ان، شهدا که نمی‌میرن
دست نوکر زهرا رو، تو گرفتاری می‌گیرن
(شهدا التماس دعا)
وقتی تو غمای زمونه
اشکای چشام معلوم میشه
دل پر آشوبم فقط نزد شهدا آروم میشه
دست شهدا بازه تو دنیا
کافیه رفیق بشیم باهاشون
اوضاع بد زندگیامون
زیر و رو میشه با یه نگاشون
دلی که شهدایی شه، خدا خیلی دوسش داده
توی همّ و غم دنیا، دیگه تنهاش نمیذاره
(شهدا التماس دعا)
