غصّهی چیو میخوری امام حسینو داریا میتونی سر رُو شونهی علامتش بذاریا تُو اوج جنگ و تُو اوج سختی تک تکیهگاهه تُو ناامیدی، وقتی بُریدی آقا پناهه همهی آدما با روضه بهتر شدن حتّی پادشاها تُو روضه نوکر شدن زیر پرچم تو همه برابر شدن عرب و ترک و لر، همه برادر شدن یا اباعبدالله... ... پناه عالم پناهندهتم به مولا قسم که شرمندهتم