امام رضا قربون كبوترات
يه نگاهي هم بكن به زير پات
من اومدم پيش تو زانو زدم
خودمم خوب ميدونم چقدر بدم
خبر دارم از همه دل ميبري
دل هاي شكسترو خوب ميخري
قرارمي صاحب اختيارمي
واسه من همين بسه كنارمي
ميخام بگم كه تويي پناه من
كرمت بيشتره از گناه من
بذار تايه دل سير نگاهت كنم
اومدم از ته دل صدات كنم
امام رضا قربون كبوترات
يه نگاهي هم بكن به زير پات
من اومدم پيش تو زانو زدم
خودمم خوب ميدونم چقدر بدم
خبر دارم از همه دل ميبري
دل هاي شكست رو خوب ميخري
اجازه هست تا بيوفتم روي پات
بخونم روضه براي زائرات
بذار بري به كنار بستري
اين روزا كه بي قراره مادري
آتيش گرفت همه ي بال و پرش
بميرم جلو چشاي دخترش
يه جور زدن كه روي زمين نشست
به خدا كه قلب آسمون شكست
یه بی حیا
اومدش توو کوچه ها
سیلی زد به مادر تو بی هوا
غرور تو و دل مضطرت شکست
گوشواره تو گوشِ مادرت شكست
توو کوچه ها
یه صدا شنیده شد
چادری که رو زمین کشیده شد
خوده خدا
روضه خون فاطمه اس
توی کوچه ی رد خون فاطمه اس
چهل نفر
درِ خونه اومدن
مادرت رو تازیونه میزدن
اون نانجیب که به در زدش لگد
به بابات علی میزد حرفای بد
[میخ کوتاه بیا همسرم از پا افتاد ...
این غم کجا برند که تو را مردها زدند ...]
چه روزی بود
اون غروب پر بلا
باز گریز روضه میره کربلا
توو قتلگا
پیرمردا با عصا
میزدن به اون مُرَمِلُ الدِّما
توو خیمه ها
ناله ها شنیده شد
معجر از سر زنا کشیده شد
***
