یه نفر هست که همیشه

یه نفر هست که همیشه، همه جا هوامو داره 
توی بدترین شرایط، منو تنها نمی‌زاره

یه نفر هست که می‌دونم، دیگه مثل کوهه پشتم
وقتی دستاشه تو دستم، همه دنیاس توی مشتم

یه نفر هست که لطیفِ، مثل بارونِ بهشتی
منو بین‌الحرمین‌ و، یه خیابونِ بهشتی

(یه خیابون بهشتی، اسمش بین‌الحرمینه
هر کجاش که پا می‌زاری‌، جا قدم‌های حسینه)۲

دوتا گنبد طلایی، رفته تا به عرش اَعلا
یکیشون غریبِ بی‌سر، یکیشون غریب سقا

یه نفر هست که رفیقه، ته خوبی رو نشون داد
برا زندگیه بهتر، عاشقی رو یادمون داد

یه نفر هست آرزومه، وطنم شه سرزمینش
با شکوه تر از گذشته‌است، همه سالِ اربعینش

یه نفر هست مثل خورشید، شده نور دیده‌ی من
شوق کربلا رو داره، این دل رَمیده من

(این دلِ رَمیده‌ی من، در انتظار حرمِ یاره)۲
میخواد شیش گوشه ببینه، جز غم و شادیش

اخرش از عشق تو مولا، میمیرم میمیرم میمیرم
کربلای با صفات‌و، میبینم میبینم میبینم

یه نفر هست نمی‌زاره، که امیدِ من بمیره
یه نفر با دست خالی، از در خونش نمیره

یه نفر هست که عزیزِ، بهترینِ ادما بود
دم آخر هم تو گودال، به خدا که فکرِ ما بود

یه نفر هست که تو دنیا، عَلَمش همیشه بالاست
میدونه دلم رو برده، چشای قشنگ عباس 

(چشای قشنگ عباس، دلمو خدایی کرده)۲
مَدَدِ آقام اباالفضل، منو کربلایی کرده

کنج قفس می‌تونم باشم
بی هم نفس می‌تونم باشم 

من بی حسین نمی‌تونم، اخه آقامه دوسش دارم
 مولامه دوسش دارم، سَروَرَمه دوسش دارم