نمره عالی

یه چند ساله، مادر‌بزرگ و دیدمپس‌انداز و النگو‌هاشو باهم
میزاره رو پیرهن مشکی بابایعنی چیزی، نمونده تا محرم

باید زود بنویسم مشق‌هامو خوب بخونم درس‌هامو
تو این دو ماهه روی دوشم یه عالمه کاره

معلمم می‌دونه، بابا روضه‌گردونه
تو خونه‌ی ما، امام حسین اولویت داره

(کی گفته که عشق، فقط واسه آدم بزرگاس
من خودم از قبل دبستان، دلم امام حسین و می‌خواست)۲

دوست دارم، ببین تشنه‌ی نورم 
مثل سِنَّم، یه‌خورده کمه زورم

الان زوده برام، عَلَم کشیدن
میرم روضه که استکان بشورم

انگار نمره‌ی عالی می‌گیرم 
شبایی که هیئت میرم

تا میبینم اشک شوق چشم‌های بابامو
کافیه بُقضَم وا شه، سینه‌زنی همراه‌شه

وقتی میام خونه مادرم 
می‌بوسه دستامو

(کی گفته که عشق، فقط واسه آدم بزرگ‌هاست
من خودم از قبل دبستان، دلم امام حسین و می‌خواست)۲