دلم کنج دنج روضه‌ست

دلم کنج دنج روضه‌ست
نوا ضرب سنج روضه‌ست
اینو ارمنی‌ها می‌گن
شفا تو برنج روضه‌ست

تو قیامت همه مشتاقِ اباعبدالله
رحمت الله به عشّاقِ اباعبدالله

تو آیینه‌ی داداری 
حرم بین دل‌ها داری 
می‌دونم که وقت مرگم 
قدم رو چشام می‌ذاری

همه هستیم بدهکار ابا عبدالله 
رحمت الله به عشّاق اباعبدالله 

تو قیامت همه مشتاقِ اباعبدالله
رحمت الله به عشّاقِ اباعبدالله

اباعبدالله

دم دمای مغرب آسمون شد تیره
شمر ملعون داره موهاتو می‌گیره

مادرت با گریه صحنه رو می‌بینه
که به روی سینه‌ات قاتلت می‌شینه

یا ذبیح العطشان
 یا قتیل العریان

کربلا غوعا شد
سر تو دعوا شد

پای نامحرم به خیمه گاهت وا شد
جای پای نیزه تو تنت محکم شد
سر درهم باز سر تو درهم شد

خواهرت دنبال پیکرت حیرونه
پس کجاست انگشتر ساربان میدونه

صورتت خونیه، زلف تو آشفته
دم به دم از روی نی سرت می‌افته

یا ذبیح العطشان
یا قتیل العریان

این نص روایته، این عین عبارته
قتلوک عطشانا، ذبحوک عریانا

بدنت سه روز بین صحرا مونده
پلک تو هنوز روی نی مونده

دخترت چرا پشت خارا مونده
همه رفتن و بی بی زهرا مونده

ای که حیوونای صحرا واسه تو گریه کردن
حتّی ماهیای دریا واسه تو گریه کردن

انبیا برای جسم بی سرت گریه کردن
اولیا برا رگای حنجرت گریه کردن

این درد مقاتل، توضیح المسائل
ذبح هم آداب میخواد
قربونی آب میخواد

لبت از عطش پاره پاره صدچاک
پیش چشم تو آبو می‌ریزه رو خاک

مسخره ات می‌کرد نانجیب سفّاک
کهنه خنجرش با لباست شد پاک

ای که نصرانی برا سوختن موت گریه کرده
موقع شستن خون از سر و روت گریه کرده

واسه تو یهودی تو بزم شراب گریه کرده
واسه حال زار زینب و رباب گریه کرده

یا زینب