عمریه که تو رفت و آمدم

عمریه که تو رفت و آمدم
ادّعام می‌شه راهو بلدم
امّا می‌دونم، بدجوری بدم

هی رفتمو برگشتم، گفتم توبه
کج رفتمو بخشیدی، بنده‌ات رو به

عنایت علی، رفاقت علی
توو بغل توام با حمایت علی

توبه می‌کنم به عشق علی
توبه‌ی واقعی، توبه‌ی واقعی

توبه می‌کنم بی امّا ولی
توبه‌ی واقعی، توبه‌ی واقعی

توبه می‌کنم به عشق علی
توبه‌ی واقعی، توبه‌ی واقعی

هی رفتمو برگشتم گفتم: توبه
کج رفتمو بخشیدی، بنده‌ات رو به

عنایت علی، رفاقت علی
توو بغل توام با حمایت علی

توبه می‌کنم به عشق علی
توبه‌ی واقعی، توبه‌ی واقعی

عوض می‌شم، با تو سختی آسانه
ببخشم، بخشش از بزرگانه

هی رفتمو برگشتم، گفتم توبه
کج رفتمو بخشیدی، بنده‌ات رو به

عنایت علی، رفاقت علی
تو بغل توام با حمایت علی

تا حالا شده که مرگتو بخوان، ولی زندگیتو پاشون بذاری؟
شده به بچّه یتیم کولی بدی؟ 
برکت توو سفره‌‌هاشون بذاری؟

امّا، امّا این کارِ یه مرده، علی این کار و کرده
دور سر بچّه یتیم پدرونه می‌گرده

آخه، آخه، کی توی اوج قدرت یتیم دشمنا رو
روی کولش می‌ذاره و توی خونه می‌گرده

سخته ابرمرد شی، ولی طرد شی
کون و مکان تو جمع تو باشه ولی فرد شی

سخته که شبگرد شی، پر درد شی
بیوفتی یاد عشقت و با بقیه سرد شی

یا علی، علی مولا، علی مولا، علی مولا