جلَّ جلاله
اینقدر شباهت هم میشه مگه؟
نشد یه لحظه
اباعبدالله علی علی نگه
وقتِ اذونه
نه فقط منتظره امام حسین
اهلِ مدینه
همگی منتظرن اذان بگه
اللهُ‌اکبر تمثالِ حیدره
اللهُ‌اکبر این خوده پیمبره
اللهُ‌اکبر زهرای اطهره
اللهُ‌اکبر این علیِ اکبره
دقیقاً حیّ و دقیقاً هویی
محمد رویی، مجعد مویی
دقیقاً ماهی، دقیقاً شاهی
دقیقاً تو خودِ علی ولی اللهی
علی‌اکبر علی‌اکبر...
نورٌ علی نور
در کنارِ ساقیِ علقمه‌ای
شبیه عباس
شیرِ بی‌پیشه‌ای، بی‌واهمه‌ای
وقتی کنارت می‌بینن
رقیه رو همه میگن
تویی پیمبر
که کنار حضرت فاطمه‌ای
اللهُ‌اکبر اوجِ شباهتو
اللهُ‌اکبر اوجِ شهامتو
اللهُ‌اکبر از صوتِ حیدریت
اللهُ‌اکبر وجهِ بلاغتو
ملائک هستن اسیرِ کویت
شهیدِ تیغِ کجِ ابرویت
به حیدر رفته تماماً رویت
رکابِ حضرت علی بِشُد زانویت
عالی‌جناب، پا در رکاب
شمس حرم، بر رُخ نقاب
لشکر زند صورِ عذاب
شیر آمده سواره بر عقاب
ماهِ لیلا آمده
سَروِ طوبی آمده
قوّتِ قلب حسین
از خیمه‌ها آمده
قدش بالا، رخش دلبر
بر و رویش به پیغمبر
یَمِ زهرا، یَلِ حیدر
بِنَفسی اَنت علی‌اکبر
علی‌اکبر علی‌اکبر...
