
بهار اومد، نگار اومد زمين و آسمونا مست و حيرونه چه غوغايي، چه رويايي سَرِ ماهو شكسته برقِ چشمونش دليلِ خلقتِ عالَم، يه تارِ مويِ آقامه به او دل دادم و اين عشق تمومِ دين و دنيامه ميونِ ظلمتِ شبها، دَميده نورِ بيهمتا شده ذكرِ دلِ شيدا، اَغِثْني يا اَبَاالزَهرا اَغِثْني يا اَبَاالزَهرا ... ***** زده بارون، دلا مجنون جمالِ رَحمَةٌ لِلعالَمين سر زد به كام عشقِ، به نامِ عشق برايِ او خدا حكمِ پيمبر زد زِ بالا بر سَرِ مكه، هزاران دستهگُل اومد چراغوني شده دنيا، زِ رَه خَتمِ رُسُل اومد ***** گرفتارم، دلِ زارم نديده بر جمالِ دلبر، عاشق شد به دل خنديد، گُلِ اميد دلم پُر از هوايِ عشقِ صادق شد زمين و آسمون گَردَد، به گِردِ خونهيِ باقر خدا شاده به لبخندِ گُلِ دُردونهيِ باقر ***** به مشتاقان، بده مژده مدينه بينِ سينه، گوهر آورده عروسِ حضرتِ زهرا گُلي با رنگ و بويِ مادر آورده به يُمنِ مَقدَمِ دلبر، پُر از تاب و تبه شيعه مبارك جشنِ ميلادِ رئيسِ مكتبِ شيعه ***** علي باطن، علي ظاهر علي جنّت، علي اول، علي آخر چشمِ هرچي حسوده كور علي هم عشق و هم دامادِ پيغمبر بدونن مُنكِرِ مولا، قيامت كارشون زاره برا دشمنایِ آقام، جهنم جا زياد داره ***** كَرَم داري، حرم داري همه عمرم آقا منّت سَرَم داري كارم خوبه، حالم خوبه تا كه دستي رويِ بال و پَرَم داري ميونِ نوكر و ارباب، نديدم اين وفاداري نذار جايي ديگه باشم، شما كه كربلا داري حسین ارباب، حسین ارباب ...