
ای میوهی قلبِ، آقای خراسان ای عشق تمام ای آقازاده سلطان روزیمو گرفتم، تا اسمتو بُردم از بچگی نون و نمکِ سفرهتو خوردم ای امامِ مهربونم، تو جوونی منم جوونم از خودم آقا میترسم، بیا راهو بده نشونم دستمو رها نکن که، تا آخر با شما بمونم اگه دورم از ضریح تو ولی سایهی امام رضا رو سرمه همیشه من از بابُ الجواد میرسم با اشک شوق میگم جانم این حرمه منم که گدای اَبَالحسنم بذار عاشقونه صدات بزنم ای امامِ مهربونم، تو جوونی منم جوونم از خودم آقا میترسم، بیا راهو بده نشونم دستمو رها نکن که، تا آخر با شما بمونم