ای سرزمین لاله خیز پر شقایق، من نور عینم
من گل فروشم، در خروشم، باده نوشم
آری حسینم، آری حسینم
من آمدم منزل به منزل از مدینه با کاروانم
با قاسم و عبدالله و عون و سکینه با رخت جانم
من ساربان کاروان اهل عشقم، محو خدایم
پور علی، دلدار بانوی دمشقم، بیت و منایم
من آمدم با یک بغل آلاله و یاس با آه و گریه
خیمه به پا کرده به روی خاکت عباس بهر رقیه
دشمن رسیده صف به صف
لشکر به لشکر بهر قتالم
جان بر کف و آماده‌ی بر دادن سر، اهل و عیالم
مستان همه افتاده و ساقی نمانده، الله و اکبر
یه گل برای باغ من باقی نمانده، الله و اکبر
حسین، حسین، حسین
