
اگه من ای خدا خوبم و یا بد عشق یارم توی سینهام نداره حد کربلا اگه نمیتونم برم اما دلتنگ که میشم میرم به مشهد توی مشهدش دلم به شور و شینه اما باز دل توی بین الحرمینه به امام رضا میگم گنبدت آقا شبیه گنبد طلایی حسینه به خدا بی عشق تو آقا میمیرم اگه من از تموم دنیا سیرم اگه میبینی به رضا هم اسیرم واسه اینه که میخوام آقا یه روزی کربلاتو از امام رضا بگیرم توی قلبم شور و شین و عشق و احساس به مشامم میرسه عطر گل یاس دلمو گره زدم دوباره من به پنجرههای ضریح کف العباس حسین، حسین، حسین