فانوس شب

سیاهی کرده این زمون به تن هر پیر و جوون
می‌زنه به سین زمین نوحه می‌خونه آسمون

مثل فانوس در شبه خون رگ های مکتبه
یاد غم های کربلا تازه میشه هر مرتبه

با دعات آقا جون یه زائر کربلا می‌شم
تا می‌گم حسین از بدی ها جدا می‌شم

وقتی با توام با خدا می‌شم
من خادم تو تویی آقا نعم الامیرم

از نور توام زیر بار طلمت نمی‌رم
پای علمت حاجت می‌گیرم

تا به پات افتادم حسین مثل حر آزادم حسین
آقا درس دین تو رو داده روضه یادم حسین

تویی دادی غیرتم زیر سایت در عزتم
تا نگام بارونی می‌شه منمو مهر تربتم

نمی‌ره از دل ماتمت شیرینه اشکهای غمت
آخه زلف دل این شبا گره خورده با پرچمت

میرسه هر جا خیر تو دورم از راه غیر تو
با دعای زهرا میام پا به پای زحیر تو