ای جان جهان، جهان جان ادرکنی قیوم زمین و آسمان ادرکنی احیا گر صد دم مسیحا الغوث یا حضرت صاحب الزمان ادرکنی یا صاحب الزمان (۲) عاشقی را بهترین اعمال می دانیم ما تا نفس باقیست درس عشق میخوانیم ما صحبت چله نشینی حرف خامی بیش نیست ساقی کوثر نخواهد، غوره میمانیم ما قلب ما را عشق اولاد علی پر کرده است لایق این عشق، هر کس را نمیدانیم ما ای خدای جود، ما از آشنایان توییم میشناسی رعیت شاه خراسانیم ما کاش مثل مادرت مارا رُطب مهمان کنی مثل سلمان نه، ولی از نسل سلمانیم ما رود باشی ساحلیم و، جود باشی سائلیم هرچه را لبهای تو فرمان دهد آنیم ما مثل مروارید یکتایی و مانند تو نیست مثل شنزارِ بیابانها، فراوانیم ما آنکه ما را میخرد با قیمت بالا، تویی گرچه در بازار دنیا جنس ارزانیم ما در تمامی علوم دهر هم کامل شویم باز در مدح شما طفل دبستانیم ما تشنه بودی و کسی پیدا نشد آبت دهد یاد لبهای عطشناک تو بارانیم ما پلهپله زخمها روی سر تو نقش بست سر شکستن را کنار گریه میخوانیم ما