شیعه شد وقت عزا، روضه و ماتم به پا
روی لب‌ها این نوا «یا جواد ابن الرضا»
پر کشید با قلب خسته زین همه جور و جفا
جان دهی دور از مدینه مثل بابایت رضا
من بمیرم زهر کینه بر تنت کاری شده
می‌زنی در کنج حُجره در غریبی دست و پا
لحظه‌های آخرت، آمده بالا سرت
قدکمانی مادرت «یا جواد ابن الرضا»
خنده‌ها گشته جواب ناله‌های آخرت
جنس داغت مجتبایی، قاتلت شد همسرت
از شرار زهر کینه جگرت سوزد ولی
تشنه‌‌لب هستی و ریزد آب را دور و برت
ای غریب کاظمین، قلب تو در شور و شین
ناله‌ات شد یا حسین، «یا جواد ابن الرضا»
گرچه در اوج غریبی جان دهی دور از وطن
باز هم شکر خدا بر پیکرت داری کفن
گریه کن یاد حسین و داغ عاشورای او
در میان قتلگاهش شد جدا سر از بدن
شد بریده حنجرش، بر روی نیزه سرش
رفت اسارت خواهرش، «یا جواد ابن الرضا»
در میان روضه‌ها روی لب دارم دعا
قسمتم کن کربلا، «یا حبیبی، یا حسین»
عشق کربلاتون آقا در درون سینَمه
سالی یک دفعه زیارت از اصول دینمه
با هزار امید به سوی کربلا راهی میشم
تو حرم دیدار مهدی حسرت دیرینَمه
پای ایوون طلا، هم نوا با زائرا
میگم ای مهدی بیا، «یا حبیبی، یا حسین»
در میان روضه‌ها روی لب دارم دعا
قسمتم کن کربلا، «یا حبیبی، یا حسین»
یک قدم در راه تو از حج و عمره بهتره
چون مقام کربلا از کعبه هم بالاتره
منکر زیارت تو حتماً اهل دوزخه
زائرت با قطره‌ی اشکی بهشتو می‌خره
تا قیامت شد به پا، می‌بری با خود مرا
در کنار انبیاء، «یا حبیبی، یا حسین»
در میان روضه‌ها روی لب دارم دعا
قسمتم کن کربلا، «یا حبیبی، یا حسین»
وا شده کامم به خاکت، بیمه‌‌ی تربت شدم
با دعای مادرت من خادم هیئت شدم
صورت و سینه‌ام کبوده از غم تو یا حسین
با همین نشونه‌ها نزد تو با قیمت شدم
بَه عجب داره صفا، نوکری تو موکبا
از نجف تا کربلا، «یا حبیبی، یا حسین»
در میان روضه‌ها روی لب دارم دعا
قسمتم کن کربلا، «یا حبیبی، یا حسین»
