ای جانِ جهان، جهانِ جان ادرکنی قَیّومِ زمین و آسمان ادرکنی احیاگر صد دَمِ مسیحا الغوث یا حضرت صاحبالزمان ادرکنی این جمله کافی است برای فضیلتش تسبیحِ ذکر گفتن زهراست تربتش آن کَس که جز شجاعت حیدر به روزگار چشمی ندیده است نظیر شجاعتش این نَقل رایج است که در هر نَبَرد بود نُقلِ دهان دوست و دشمن شهامتش بیشک بنای دین خدا پا نمیگرفت در دستِ دین نبود چو دست حمایتش از این مزار خاکی و بیسنگ و بیحرم بعد از چهارده صده پیداست غربتش توصیفش از زبان پیمبر شنیدنیست با این سیاهه بیادبی شد به ساحتش