زخم دلم بهتر نمیشه
این حیدر اون حیدر نمیشه
زخم سرم هرچی که باشه
زخمِ میخ در نمیشه
زخم پهلوی زنه پا به ماه
نکنه هنوز نشد روبراه
روضه‌هاشو گفتم هرشب به چاه
پشتِ در افتاده بود بی‌گناه
کشتنش اما می‌گفتن که: خودش مُرد
خودش حتماً یه روزی محکم به در خورد
خودش خورده به جایی چشم و گونش
(خودش آتیش گرفت لابد تو خونش)۲
(از بعد تو گفتم همیشه
این خونه اون خونه نمیشه)۲
سی ساله شاید بعد دستات
محاسنم شونه نمیشه
روضه می‌خوندی همش با حسین
بگو من غریب‌ترم یا حسین
زنده بودم پیش چشمای من
زنمو زدن اما حسین
زینب و اهل حرم دل نگرانن
حسین تا هست زن‌ها در امانن
حسین تا هست خیمه روبراهه
(غمِ ناموس بعد از قتلگاهه)۲
همه سمت ما حمله‌ورند
نمیشه بگی چند نفرن
ما رو تو دل بازاراشون
مثل برده‌ها هی میبرن
شده خورشید من بی‌فروغ
الهی همه باشه دروغ
دارن ناموستو میبرن
توی کوچه‌ی شهر شلوغ
آخه پس کفنت چی میشه؟
خون تو دهنت چی میشه؟
تیر و نیزه‌ها کافی نبود
زیر سم بدنت چی میشه؟
اونا که سرتو بریدن
موی دخترتو کشیدن
خولی اخنث و شمر و سنان
همشون به حرم رسیدن
غم من غم تازه‌تره
جون بچه‌ها در خطره
یکی معجر دخترتو
توی سوغاتیاش میبره
ماها قحطی آب ندیدیم
ماها رنج و عذاب ندیدیم
دیگه بزم شراب ندیدیم
واویلا، واویلا
یا حسین
