جانم قاسم
پسرِ ارشد سلطانم قاسم
ریحانم قاسم
شاخه شمشاد حسن جانم قاسم
جنگ جمل و یادش اومد هر کسی دیدت
انگار که حسن دوباره اومده تو میدون
عزرائیل پای ضربه زدن‌هات کم میاره
تو یه لحظه تکه پاره شد ازرق ملعون
(تو عشق نجمه خاتون و جان حسن
تو داماد اربابی و ریحان حسن
به زودی حک میشه نام زیبای شما
روی کاشی‌ها و صحن و ایوان حسن)۲
حسن...
(والا قاسم)۲
ما همه قطره و تو دریا قاسم
دوسرا قاسم
تو مسیحا دمی و آقا قاسم
تو میدون قیامت می‌کنی با علی اکبر
یک روحین ولی توی دو تا قامت پیکر
یکی خود پیغمبر و یکی حسن اما
در اصل که حساب کنی میشن، سراپا حیدر
(علی اکبر قاسمه و قاسم اکبره
مث دوتا لبه‌ی ذوالفقار حیدره
اگه قاسم بی زره دو تا کرد ازرق و
علی اکبر معرکه چیکار کرد با زره)۲
