تو چشمای اهل حرم زنده شده یاد حسن

تو چشمای اهل حرم زنده شده یاد حسن ...
قیامته وقت وداع با شاخ و شمشاد حسن ...
مادرش دور سرش عمامه می بنده براش ...
از چشاش معلومه که میخواد بره پیش باباش ...
با صداش وقت رجز زمین می لرزه زیر پاش ...
بوسه به جای باباش می زنه به روش ابالفضل ...
وای که چه قدر عزیزه برای عموش ابالفضل ...