من و عنایت خدیجه، فدای غربت خدیجه
تموم مادرای عالم فدای حضرت خدیجه
ای که خوان احسانت مثل حسین قدیمه
الدّخیل اغیثینی یا حضرت کریمه
مادر عالَمی، جون عالم فدات
ای فدای تو و همسر و بچه‌هات
مادرم، مادرم...
روزیم بشه مثل تو ای کاش بگذرم از تموم دنیا
مثل تو و دخترت ای کاش فدایی شم برای مولام
فاطمه‌‌ت یه روزی شد جونش فدای یارش
با غلاف شمشیر کشته شد به پای یارش
هر چی داشت رو گذاشت پای مولا و رفت
زخمی شد بالش از سنگ دنیا و رفت
مادرم، مادرم...
کریمه‌ی روی زمینی دستای خالیمو می‌بینی
تویی که اُمِّ مومنین و تاج سر اهل زمینی
دست تو علمدارِ پیغمبر خدا شد
تو کریمه‌ای و وارث تو مجتبی شد
نام تو روی سربند ماه خدا
جانِ زهرا ببَر ما رو تا کربلا
یا حسین، یا حسین...
****
صفالی گنبد و بنا دی
تجلّی عرش خدا دی
بیر آدی قتلگاه عشّاق
بیر آدی دا کربُبلا دی
کربلا توزوندا مین درده دوا یاتیپدی
چون خدا او توپراقَه عشقِ حسین گاتیپدی
حیف اولا بیر نفر اولمادی تا دیَه
بیر ایچیم ورمدی سو گوناقَه نیَه؟
