قاسمت در زیر سُمّ اسبها رفته به خواب ای عزیزِ بوتراب، ای عزیزِ بوتراب مژده دارم پای کوتاهم گذشته از رکاب ای عزیزِ بوتراب، ای عزیزِ بوتراب **** از خیمه برون آمد و شد سوی سپاه با قامت سرو و با رُخی همچون ماه ناگاه برآمد از دل دشمن و دوست لا حول و لا قوّة الّا بالله قاسم، قاسم...