(دوباره فصل سرور و زمان عیش و شادی شده)۲ (که بر تنِ شیر یزدان علی رَخت دامادی شده)۲ شادمان دلها بُوَد، بَه عجب زیبا بُوَد چون عروس مرتضی، حضرت زهرا بُوَد (یا علی یا فاطمه، یا علی یا فاطمه)۴ گرفته یوسف نوای حبیبی و شادی سَر دهد (نشسته هاجر به خاک و به پای زهرا رُخ مینهد)۲ وصلت این دو جوان، بَه میآید بهم ایستاده مریم و قند میساید بهم یا علی یا فاطمه، یا علی یا فاطمه