ای ولی امر عالم

ای ولی امر عالم

[ حسین محمدی فام ]
ای وَلیِّ اَمرِ عالَم عِزَّتَت پاینده باد
تا خودِ مَحشر الهی شوکتت پاینده باد

گرچه که از اِبتدا بودی اِمامِ نُه فَلَک
تاخدا باقیست آقا، دولتت پاینده باد

صاحبِ عَصر و زمانی، صاحبِ کُلِّ وجود
بر تمامِ خَلقِ عالَم رَحمتت پاینده باد

مثل جَدِّ خود اَمیرَالمؤمنین باهِیبَتی
حُجّتِ آخر، تمامِ صولتت پاینده باد

می‌رسد بر گوشِ من، عَصرِ ولایت‌عَهدی است
نوبتِ صاحب‌زمانیِّ اِمامِ مهدی است

اختیارِ ما به دستِ توست، ای حِصنِ حَصین
مِهرِ تو در سینه‌ی ما هست چون دُرّ و نگین

باتو هر ساله در این اَیّام بیعت می‌کنیم
ای اِمامِ حَیّ و حاضر، جِلوه‌ی حَبلُ‌المتین

ای اِمامی که اطاعت از شما دینِ من است
من مُطیعِ اَمرتان هستم اِمامُ‌المُتَّقین

یَابنَ حیدر، یَابنَ زهرا، یَابنَ خَتم‌ُالأَنبیاء
بر قَدم‌هایم ثباتی دِه نگارِ نازنین

مَرحَبا اِی آخرین آیینه‌دارِ مصطفیٰ
حضرتِ مهدی، امامِ مُنتَظَر خَیُرُالوَریٰ

یاس و آلاله در بَغَل دارم
آسمان، آسمان غَزَل دارم

شَهدِ شیرینیِ عسل دارم
حُبِّ مولایم از اَزَل دارم

عاشق آیه‌های قرآنم
من از ایل و تَبارِ سَلمانم

با نگاهِ تو می‌شوم سَلمان
مالکِ اَشترِ تو در مِیدان

با تو هستم اَمیرِ اَهلِ‌جَنان
بی‌تو خیلی فقیرم آقاجان

من غلامِ غلامتان هستم
کُشته‌ی این مَرامِتان هستم

جَبَروت و جَلالِ سبحانی
مَلَکوت و کَمالِ عِرفانی

دردها را نگفته می‌دانی
بَرَهوتم من و تو بارانی

بَرِکت می‌چکد از انگشتت
اختیارِ زمانه در مُشتت

یاعلی، ذکرِ لَیلَةُ‌المِعراج
یاعلی بَر سَرِ ملائِک، تاج

یاعلی گفتم و ندادم باج
یاعلی بهترین صِراط و سِراج

با ولای علی خداییَم و
با همین ذکر، کربلاییم و

مرتضی شَرحِ سوره‌ی نور است
هرکه دور از وِلا شده کور است

دشمنش در اُمور مجبور است 
تا بگوید که سِرِّ مَستور است

عاشقِ آیه‌های کوثریَم
اَهلِ شور و شعورِ حیدریَم

شور را با شعور می‌خوانم
فِتنه رابا غرور می‌رانم

با حضور و ظهور می‌مانم
پای دین و ولیّ و ایرانم

فِتنه را پُشتِ فِتنه پس زده‌ام
یاعلی گفتم و نَفَس زده‌ام

وارثِ ذوالفقار می‌آید
تک‌سوارِ بهار می‌آید

مژده‌ی وَصلِ یار می‌آید
بی‌قراران، قرار می‌آید

می‌زند تکیه او به بیتُ‌الله
با دَمِ یاعلی ولیُّ‌الله

نظرات