حب علی

حب علی

[ مجتبی رمضانی ]
حُبّ علی مثل آبِ زلاله
از سر لقمه‌ی پاک و حلاله
ذکر علی عِبادَةَ یعنی همه‌ی
ذکرها بی‌تو قیل و قاله

عالم شده محو مقام تو حیدر
قرآن می‌ریزه از کلام تو حیدر

یا علی گفتم و از گفته‌ی خود دلشادم
چه کنم نام دگر یاد نداد استادم

عالی و اعلی هستی و اعلی جنابی
مالک محشر هستی و فصلُ الخطابی
دست تو رازق همه‌ی کائناته
دریای رحمت و کرمت بی‌حسابی

یا علی... 

علی تو جلوه‌ی ذات خدایی
جمع تموم صفات خدایی
تویی اول حَسن و تا قیامت
آینه‌ی حسنات خدایی

عالم به تقدیر و به آینده، حیدر
موندم خدایی تو یا که بنده حیدر!

روز و شب از تو قضا از تو قدَر می‌گویم
ها علی بشرٌ کیفَ بشر می‌گویم

دریا کنار وسعت فضلت حقیره
یک قطره از فضائل تو الغدیره
هر کی نداره حُبّ تو، تو عمرش تباهه
هر کی نداره عشقِ تو باید بمیره

یا علی...

جنگو به‌ هم زدی با جبروتت
با غضبِ نگاهت با سکوتت
هر دو عبادته فرقی نداره
رجز رزمِ تو ذکر قنوتت

هیبت شده مات تماشای حیدر
میدون می‌لرزه با قدم‌های حیدر

در هوا تیغ دودَم نعره‌ی هوهو می‌زد
نعره‌ی حیدریِ أینَ تَفَرّوا می‌زد 

فاتح پیکار اومده مرحب فرار کن
شیر لافرّار اومده مرحب فرار کن
انگار نمی‌دونی چه کسی رو‌به‌روته
حیدر کرّار اومده مرحب فرار کن 

یا علی...

نظرات