
با غمت می خرم آقا همه ی عالم را به دو عالم ندهم زمزمه ی این غم را چشم بر راه تو و روز نهم هم آمد قسمتم كرد خدا سینه زدن باهم را ریشه ی بیرق تو عزتمان بخشیده از سرم باز نكن سایه ی این پرچم را دم من هست حسن بازدمم هست حسین تا نفس هست نگیرد نفسم این دَم را نمكِ روضه ی ما را خودِ زینب داده شورِ ما زنده كند خِیلِ بنی آدم را مادرم جانِ مرا نذرِ عمو جانت كرد حرمم بخش علاجی بكن این دردم را