ای دلِ سوزان، دلِ غم‌بار
از ماتم هجران، بنال از شب تا
به سحرگاهان ز غم‌ها
غم هویدا کن حدیث دردِ دل رو افشا کن
بساطِ نجوا را محیا کن، مُـحیا
آسمون داره مثِ وقتی که
تیره و تاره شبیه اشک لیلی می‌باره
خدایا
هوا هوایِ کرب و بلا‌ست
حنجر زخمیهِ نی به نوا‌ست
روضه‌خون مادرِ آینه‌ها‌ست
که می‌باره از غم
به کف پیراهنی، پُرِ خون
مثل چهرش داره ، لاله نشون
گریه می‌کنه چون ابرِ خزون
مادرِ محرم
حسین حسین...
برکۀ خونِ که جاری از پلکای محزونِ
بگم زینب رو تل چی میخونه
واویلا
یا رسول الله نظر کن بر احوالِ ثارالله
ببین بر خاک افتاده وجه الله
خدایا
هوا هوایِ بیکسیه
زینب از روی تلِّ زینبیه
چشم می‌دوزه تا ببینه کیه
می‌کشه با خنجر
به جایِ بوسههایِ نبی
جایِ قالو بلای ازلی
جای بوسه‌ی زهرا و علی
هی می‌ببره حنجر
واویلا علی الحسین...
