ای جانِ جانِ جانم، تو جانِ جانِ جانی

ای جانِ جانِ جانم، تو جانِ جانِ جانی
جانم در اختیارت، ای عشق آسمانی

می‌کِشم عکس رخ یار
می‌زنم به در و دیوار و
تا یه بار نگاه کنی ما رو،
می‌بَرم اسم علمدار و
سپهدار و جهانگیر و جهاندار و

دستت دست پروردگار، ای در آسمان‌ها مدار
تا محشر بماند حصار، شعرِ محشرِ شهریار

علی ای همای رحمت تو چه آیتی خدا را
که به ماسوا فکندی همه‌ی سایه‌ی هما را

برو ای گدای مسکین درِ خانه‌ی علی زن
که نگین پادشاهی دهد از کَرَم گدارا

****
دل دل نکن دلِ من، دل رو بزن به دریا
کور شن همه خوارج، لا حُکمُ اِلّا مولا

این صدا تا به فَلک میره، بدون علی نمک میره
دشمن علی نمی‌میره به‌خدا که به درک میره

ای نَقل تو نُقل دهان، ای نامِ تو شور اذان
مستم مستِ بیتِ همان، شعر محشرِ چای‌چیان

نماز بی‌ولای او، عبادتی‌ست بی‌وضو
به مُنکرِ علی بگو، نماز خود رها کند

علی علی علی علی...