از وقتی شدی آقای خودم (از عشق کربلات دیوونه شدم) 2 (ابا عبدالله، ابا عبدالله دل و دین و دنیامه کرب و بلا ابا عبدالله، ابا عبدالله تو میدونی رویامه کرب و بلا ابا عبدالله، ابا عبدالله غم اشکه چشمامه کرب و بلا) 2 دست منو میگیره کرمت یادته گفتی میبرمت بین الحرمین و زیر بارون خاطرهها دارم از حرمت اَللهُم الرزُقنا حرم میمیرم کربلا نرم () این جان مرا به عشق جانان بردند از روز ازل بی سر و سامان بردند گویند چرا تو دل به ایشان دادی والله که من ندادم ایشان بردند فرمان بِده نوکر دربست میشوم ناخالصم به لطف تو یکدست میشوم از کودکی نام تو در گوش نوکر است (من یا حسین میشنوم مست میشوم) 2 جانم حسین، جنت و رضوان حسین ای سنه قوربان حسین، ای جان ایمان حسین، قاریِ قرآن حسین حضرت سلطان حسین، ای جان (جانم حسین، جانم حسین) 2