کرببلا نبر ز یادم

کرب و بلا نبر ز یادم
جوونیمو پای تو دادم

از ما که گذشت اما غمم همینه
اللهی هیچ کس داغ حرَمت نبینه

قدم قدم می‌گم، ای دل ای دل
حرم حرم می‌گم، ای دل ای دل

اگر گناه من زیاده
خدا به من حسینه داده...

به مَلَک مرگم بگو داغ نذاره
همراه خودش عکس، شیش گوشه‌تو را بیاره

که گفته باشم، حرف پر سوزم
حرم ندیده، من جون نمی‌دم

شب چشمام به شور و شینه
شبای بین الحرمینه

بر مشام جان می‌رسه بوی حرم
ترسم به قلبم ماند آرزوی حرم

سَرو به روی تربتت می‌ذارم
تموم لحظه‌ها رو می‌شمارم

دلم گرفته از این زمونه

از ما که گذشت اما غمم همینه
اللهی هیچ کس داغ حرمِت نبینه

قدم قدم می‌گم، ای دل ای دل
حرم حرم می‌گم، ای دل ای دل