آنقدر توی گودال پُر شد از مردِ نامرد

آنقدر توی گودال، پُر شد از مردِ نامرد
خواهش عمّه اینه، برگرد

تو دلاشون خدا نیست نرو 
جای تو قتلگاه نیست نرو

تو دلم حُرم آتیشه عمّه
لااقل تو بمون پیشِ عمّه

همه رفتن، تو هم می‌ری
جلو چشمم زمین‌گیری

سمت گودال قتلگاه، نرو عبدالله 
آه نرو عبدالله، آه نرو عبدالله...

التماسم رو بشنو، من دیگه نا ندارم
تو بری پس کی باشه، یارم

اون‌جا بارونِ تیره نرو
عمّه بی‌ تو می‌میره نرو

از پس نیزه‌ها برنمیای
از تو گودال دیگه درنمیای

تنِ تو با حسین امشب
می‌ره زیر سُم مَرکب

کُشته می‌شی تو بی‌گناه، نرو عبدالله
آه نرو عبدالله، آه نرو عبدالله...

من دارم گُر می‌گیرم از این آتیش گودال
تو بری دیگه می‌رم از حال

هِی جلو چشم من می‌زنند
داد زدم که نزن می‌زنند

آسمونه که روی زمینه
کاشکی گودالو مادر نبینه

حسینِ من، غریبونه
روی خاکِ بیابونه

اضطرابه تو خیمه‌ها، نرو عبدالله
آه نرو عبدالله، آه نرو عبدالله...