دلبر حسن

حسین، حسین، حسین، حسین جان

(ده سال تو بغلم، ده سال تو پر قو
آخر کشته شدی روی دست عمو)۲

(آخر راهی شدی از خیمه پَر زدی
من شرمنده شدم نباید میومدی)۲

(حالا که اومدی بیا تو بغلم
بیا پسرک شیر جملم

بیا پسرک دلبر حسن
بیا پسرک قند و عسلم)۲

(ده سال تو بغلم، ده سال تو پر قو
آخر کشته شدی بی دست پای عمو)۲

(سخته برام بگم پَر از قفس بکش
من جون به لب شدم پسرم نفس بکش)۲

حالا منم و این چشای ترم
حالا منم و این زخم جیگرم

حالا منم و این غصه که نشد
تو رو مثه علی خیمه ببرم

حالا که اومدی بیا تو بغلم
بیا پسرک شیر جملم

بیا پسرک دلبر حسن
بیا پسرک قند و عسلم

غیر از واحسنا رو لبهای تو نیست
من گفتم که نیا گودال جای تو نیست

چشمات چشمه‌ی خون لبهات مثل کویر
تابوت حسنه زیر بارون تیر

(ده سال تو بغلم، ده سال تو پر قو
آخر کشته شدی رو دستای عمو)۲

گریونه مجتبی اون لحظه‌ای که با
من میره پیکرت زیر سُم مرکبا

نگرون تو و این همه غمم
نگرون تو و اهل حرمم

نگرون تو و دست قلمم
دوباره روی خاک مونده علمم

میره چکمه‌ی شمر ای آیینه‌ی من
روی سینه‌ی تو، روی سینه‌ی من

وای از عصر دهم بعد از پر زدنت
غارت میشه تنم، غارت میشه تنت

(حسین، حسین، حسین، حسین جان)۲