محمدا به که مانی؟محمدا به چه مانی؟

(محمّدا به که مانی؟ محمّدا به چه مانی؟)۲
جهان و هرچه در او هست صورت‌اند و تو جانی

ندانمت چه بنامم، ندانمت چه بخوانم
(که هرچه گویم و خوانم، چو بنگرم، بِه از آنی)۲

نشسته‌ نزدِ فقیران، به مهربانی و نرمی
(چو کوه بر سَرِ راهِ ستمگرانِ جهانی)۲

تویی که محرمِ رازی، تویی که رازِ نمازی
(خوشا شبِ تو که هر شب، نمازِ عشق بخوانی)۲

(محمّدا تو کریمی، محمّدا تو رحیمی)۲
محمّدا تو امینی، (محمّدا تو امانی)۲

(ستوده آمد نامت، شنوده باد پیامت)۲
بلند باد مقامت، که سَروِ باغِ جَنانی