سپردمت به خدا و به ریگهای بیابان سپردمت به نسیم و به خارهای مغیلان سپردمت به وحوش و به شیرهای درنده به مردمان دهاتی، به آهوان پریشان سپردهام به بیابان تو را بپوشاند بد است این که ببیند کسی تو را عریان آبروی دو عالَم... عمه جانم، عمه جانم، عمه جانِ قد کمانم عمه جانم، عمه جانم، عمه جانِ ناتوانم عمه جانم، عمه جانم، عمه جانِ نگرانم