به نام نامیِ خدا، به نام نامی علی

به نام نامیِ خدا، به نام نامی علی

[ محمد کمیل ]
به نام نامیِ خدا، به نام نامی علی
خوشم از این‌ که خورده روی دلم مُهر غلامیِ علی

خواب دیدم که آخرش غرق در شعف شدم
دل بریدم از همه ساکن نجف شدم

شیر غرّانه، شیر یزدانه، شاهنشه مردانه
بگو یا علی خودش یه ختم قرآنه

به فلانی‌ها باید بگی دیوانه
تکیه بر جای نبی کار بزرگانه

یا حیدر ابوتراب...
****
هنوز نیومده علی، عدو می‌ره عقب عقب
با صدای پای دُلدُلش می‌لرزه تن یلای عرب

پهلوون باوقار، در میان کارزار
خونِ دشمنای تو نوش جون ذوالفقار

و هو الهو، و هو الحق، قل هو الله احد
و علیٌ مظهرُ الهو، صاحبَ العزَّ المدد

العزّة‌ لِلّله جمیعا، علی علی
بُرده به طاق عرش معلّی، علی علی
فرمانروای کشورِ زهرا، علی علی
کرسی‌نشین عالمِ بالا، علی علی

دوا درمونم علی، سر و سامونم علی
تو می‌گی یا علی و خدا می‌گه جان علی

یا حیدر ابوتراب...

نظرات

به به چه شعر قشنگی داشت. بنازم خدایی که علی خلق کرد