برای غم‌های تو جون می‌دیم و

برای غم‌های تو جون‌ می‌دیم و
پای اشکای تو مویه می‌کنیم 
با دم نوحه‌های محرم و
قال صادق تو گریه می‌کنیم 

نه فقط خونه‌ی یک امامو که
آسمونا رو باهاش آتیش زدن
غیرت مردونه‌ی امامی و
پیش چشم بچه‌هاش آتیش زدن

روضه‌خون برات روضه می‌خوند
به یاد حسین، به یاد حسین، به یاد حسین
واویلا کسی نمی‌رسید
به داد حسین، به داد حسین، به داد حسین

دوباره آغوشتو وا می‌کنی
داری باز قلبمو شیدا می‌کنی
گم میشم بین گناهام همیشه
تو ولی باز منو پیدا می‌کنی 

تو پناهی من پناهنده حسین
خالیه دستم و کوهی از غمم
واسه اینکه منو بشناسی میام
گاهی با پیراهن محرمم

پیرهن مشکی محرمت 
مدال منه، مدال منه، مدال منه
تنها نقطه‌ی سفید این
یه سال منه، یه سال منه، یه سال منه

توی دور همیای هفتگیم
روضه‌هات یکی یکی یادم میاد
وقتی روضه‌خون‌ می‌خونه از حرم
دل من فقط ضریحتو می‌خواد 

شنیدم ضریحتو شکستن و 
شنیدم که خیلی تنها جون دادی
زن و بچه‌ت یه طرف شمر یه طرف
هی بلند می‌شدی هی می‌افتادی

یا کاشف الکروبنا
به کرب‌وبلا، به کرب‌وبلا، به کرب‌وبلا
شاهی افتاده زیر پا
به کرب‌وبلا، به کرب‌وبلا، به کرب‌وبلا