چه محشرى توو اين سپاهه
عموم غريب و بى پناهه ۲
اگه نرَم ، همين حرم
خودش برام يه قتلگاهه ۲
من چرا توو خيمه ها باشم
از شهيدامون جدا باشم
دوست دارم منم يكى از اون
نذريهاى مجتبى باشم
(واى عمو٣)
تا اسب بى سوارو ديدم
بدون معطلى دُویيدم ۲
تموم راه ، تا قتلگاه
صداى مادرو شنيدم ۲
روح آفرينش وجود
اومده با صورت كبود
روى چادرش ديدم هنوز
جاى چكمهء مغيره بود
(واى عمو٣)
من اومدم برات بميرم
بگى برو بازم نِميرم ۲
با هرچى هست ، با سر يا دست
براى تو سپر مى گيرم ۲
دست من فداى حنجرت
سر ميدم شبيه اصغرت
هيچ كى مثل من نشد عمو
قتلگاهمه رو پيكرت
(واى عمو٣)
منبع:موسسه ادبیات آیینی بی‌پلاک
