کوفه میا حسین

کوفه میا حسین

[ روح الله بهمنی ]
کوفه میا حسین

حسین...

اشکای من مثه بارون بهاره
شکر خدا که رو صورتم می‌باره

شکر خدا که باز غم تو
توی محرم می‌بینم
شکر خدا که باز به زیره
سایه‌ی پرچم می‌شینم
شکر خدا که باز می‌سوزه
این سینه‌ی آتشینم

از ارش خدا، شنیده شد این ندا
حی علی العزا، حی علی العزا

حسین ارباب من...

عطر عزات روی پیرهن سیامه
اشک غمت آبروی این چشامه

اذن عزای سینه‌زنات، با دستای خواهرته
اینکه میام تو روضه‌ی تو، اجازه‌ی مادرته
اشک چشم ماتم  من، پای غم دخترته

از ارش خدا، شنیده شد این ندا 
حی علی العزا، حی علی العزا 

حسین ارباب من...

سینه‌زنت، پای عشق تو اسیره
آرزوشه توی روضه‌هات بمیره

مردن توی سینه‌زدن، آرزوی سینه‌زنه
غم امیر بی‌کفن، تو چشمای خیس منه
کفن برا من نیارید، که اربابم بی کفنه

از ارش خدا، شنیده شد این ندا
حی علی العزا ، حی علی العزا

زیر شمشیر غمش رقص کنان باید رفت
اگر می‌خوای بری حرم، سینه‌زنان باید رفت

حسین...

بابی انت و امی لک الفدا ثارالله...

دل عاشق یه لحظه خونه
کارش هر روز و شب جنونه
دل من ارزوشه ارباب
بگی اینم از خودمونه

حسین تویی سامونم
تویی تو وصله‌ی جونم
تو از ازل لیلایی
من از ازل مجنونم

بابی انت و امی لک الفدا ثارالله...

تو نباشی کل فلک نیست 
اثر خان حق ملک نیست
برای مرده زنده کردن 
به ابو فاضل تو شک نیست

در دلم غمی دارم
اشک نم‌نمی دارم
بی خیال این عالم
با تو عالمی دارم

بابی انت و امی لک الفدا ثارالله...

تا بشم زنده جون سپردی
مثه مادر غصه‌مو خوردی
برامون اونقدر گذاشتی
که خودت یک کفن نبردی

غم بیا و فرصت ده
یا حسین تو رخصت ده
تاب کربلا دارم
ای اجل تو فرصت ده

در دلم غمی دارم
اشک نم‌نمی دارم
بیخیال این عالم
با تو عالمی دارم

ابالفضل...
علمدار...
یا زینب...
رقیه...

نظرات