چه قشنگه منو آقا به شما می‌شناسن

چه قشنگه منو آقا به شما می‌شناسن
روضه‌ها منو به یاد حرمت می‌ندازن
از حرم یه ذرّه تربته توی سجّاده‌م
هرجا هرکی گفت حسین یادِ حرم افتادم

نوکر تو فرش زیر پاشو هم می‎‌فروشه
که یه بار دیگه بیاد زیارت شش‌گوشه


رویای منه رویای حرم
دل تنگه برا شب‌های حرم
بازم بخر و بازم ببرم
دنیای منه یک کنج حرم

******

یه کنج از حرم بهم جا بده
دلم تنگته خدا شاهده
هوای حرم، هوای بهشت
ببر کربلا به‌ جای بهشت

تو آبرو دادی و من آبرو بردم
دور شدم از شما آقا، چوبشم خوردم
خودت یه کاری کن برام، من کم آوردم

*****

یه روزی می‌رسه قبرم بشه خونه‌م آقا
یه روزی که یه مشتِ خاکه زیر چونه‌م آقا
خوب میشه خودت بیای شونه‌هامو تکون بدی
سینه‌ی کبودمو به مادرت نشون بدی

وقتی که همه میرن کنار من بمونی و
که نماز شب دفنمو خودت بخونی و

توی بغلت آروم بشم و
تو دست بکشی روی چشمم و
با گریه منو پاکم بکنی
با دست خودت خاکم بکنی

*****

خاکم نکنید
بذارید اربابم برسه
اونی‌که واسم همه کسه

خاکم نکنید
امام رضا قول داده میاد
فقط دلم آقامو می‌خواد

*****

یه روزم می‌رسه این روضه‌ها حسرت میشه 
نوکرت مسافر خونه‌ی غربت میشه
اگه نوکر بدی بودم برات ببخش منو
اگه کم سینه زدم تو روضه‌هات ببخش منو

روزای خوبم همون روزاست که اومدم حرم
همه‌ی حسرتم اینه که دیگه حرم نرم

خاک حرمت درمونه برام
چای حرمت تو روضه می‌خوام
حسرت می‌خورم یارت نشدم
اینجوری میگم گاهی با خودم

من اگه خاک بودم
می‌شدم خاک پاهای زائرات
من اگه ابر بودم
می‌باریدم روی خشکی لبات
من اگه سنگ بودم
می‌شدم سنگ صبور بچّه‌هات

من اگه خار بودم
می‌شدم خارِ تو چشم دشمنت
من اگه باد بودم
می‌زدم بوسه به کهنه‌پیرهنت
اگه آفتاب بودم
می‌تابیدم کمتر رو بدنت

ولی من یه آدم ساده‌م
که مسیرش به تو افتاده
اونی‌که ندیدتت امّا
به تو صد بار دلشو داده