
میکُشه ما رو فراق، کربُبلا کربُبلا میکِشه دل رو عراق، کربُبلا کربُبلا یه کنج از حرم بهم جا بده دلم تنگته خدا شاهده هوای حرم هوای بهشت ببَر کربلا به جای بهشت با ناله از گودال، لشکر را ببَر زینب بیا این شمرِ با پا رفته منبر را ببَر چون مادرِ خود بر کمر چادر ببند ای شیرزن از زیر دست و پای این مردم، برادر را ببَر