من نمک‌گیر نون نجفم
مستِ مستِ بارون نجفم
چشمامو می‌بندم، حسّ می‌کنم
رُو به‌روی ایوون نجفم
طاق عرش جنَّته ایوان علی
روزی می‌خورن همه از خان علی
حتی انبیاء شدن مهمان علی
و ملائک‌اند همه دربان علی
شرفم حیدره، شعفم حیدره
به‌خدا تا نفَس دارم هدفم حیدره
اونی که بعد مرگ، با یه آغوش باز
با یه خنده رُو لب میاد طرفم حیدره
علی مولا، علی ...
من طرفدار یار نجفم
راه میفته باز کار نجفم
عاشقِ رفتن سمت حرمش
از مسیر بازار نجفم
زندگی قشنگه با رؤیای نجف
آی دلم تنگه برا صحنای نجف
هر کجا زمین زده این دنیا منو
دستمو گرفته باز آقای نجف
قمرم حیدره، گُهَرم حیدره
سایه‌ی رُو سرِ منو پسرم حیدره
نَسَبم روشنه، علی عشق منه
به همه می‌گم اینو که پدرم حیدره
حیدر، حیدر ...
