من ندیدم خندههای حرمله زیر چکمه بانوان قافله پای دختر بچهها پر آبله یا امام را میان سلسله من ندیدم گوشهی ویرانه را آل عصمت در دل میخانه را وای من از عمهی مظلومهام عمههای زیر پا مضروبهام فاطمیهای چنان مکشوفهام