عزیز کرده‌ی ارباب ماست حضرت سجّاد
حُسین‌سیرت و حیدرنماست حضرت سجّاد
پس از حسین که سلطان اولیای الهی‌ست
یگانه مالک مُلک خداست حضرت سجّاد
قسم به یکصد و بیست و چهار هزار پیمبر
که یک‌تنه همه‌ی انبیاست حضرت سجّاد
همان قَدَر که علی‌اکبر است مثل پیمبر
همان قَدَر علیِ مرتضاست حضرت سجّاد
به این دلیل که میراث‌دار حضرت مولاست
فضائلش یم بی‌انتهاست حضرت سجّاد
زبانزد است در آقایی کرامت و احسان
ادامه‌ی حسن مجتباست حضرت سجّاد
حدیث لوح بخوان تا بفهمی ای دل غافل
حسابش از همه عالم جداست حضرت سجّاد
امام، حاکم دین، اصل دین، تمامی دین است
نماز و روزه و حجّ و دعاست حضرت سجّاد
به اقتضای مشیّت به تب نشسته وگرنه
به درد خلق دو عالم دواست حضرت سجّاد
به روز حشر که جمع‌اند خلق اول و آخر
شنیدنی‌ست ندای کجاست حضرت سجّاد
یزید را به حقارت کشید خطبه‌ی تندش
به طرز جنگ اگر برنخواست حضرت سجّاد
پس از گذشت سی و چند سال هم نفسش را
به یاد تشنه‌لب کربلاست حضرت سجاد
پس از حسین و اباالفضل و عون و قاسم و اکبر
پناه بی‌کسی عمّه‌هاست حضرت سجّاد
هزار و یک غم سنگین نشسته بر دلش اما
شکسته از غم شام بلاست حضرت سجّاد
