دل از خدا نبرد کس مگر علی باشد

دل از خدا نَبَرَد کَس مگر علی باشد 
و بر شکوهِ محمد نِگَر علی باشد 

حقیقت است که زهرا چنان علی شده که 
برایِ فاطمه، نامِ دگر علی باشد 

علی و فاطمه، احمد شدند این سه نفر 
کَمیست فاطمه و بيش‌تر علی باشد 

میانِ خِلقتِ حق، دوزخی نخواهی یافت 
امامِ جمعِ خَلائِق اگر علی باشد 

قرار هست که در خانه‌یِ حسین از عشق 
پدر چنان که علی شد، پسر علی باشد 

کم است هرچه بگویم، کم است پیشِ حسین 
میانِ خانه‌یِ او هر قَدَر علی باشد 

رسید مثلِ پیمبر، رسید عِینِ علی 
سلام ای علیِ دومِ حسینِ علی 

مدینه است اسیرِ حدیثِ گیسویش 
و مکه غرقِ نماز است رو به اَبرویش

سلامِ صبح و شبِ شهرها و بانوها
نَفَس‌نَفَس به حسین و به شهربانویش 

عروس، فاطمه آورده است از ایران 
که گشت کُلِ جهان و ندید چون رویش 

علی‌ست عاقد و شاهد علی‌ست رو به عروس 
حسین این طرفش، زینب است آن سویش 

به جایِ فاطمه، اُمُ‌ّالبَنین بغل کردش
شده است هدیه‌یِ اُمُ‌ّالبَنین النگویش 

بهشت با همه خوبی، هلاکِ ایران است 
حسینِ فاطمه دامادِ خاکِ ایران است 

اگر حسینِ علی ضرب در حسن بشود 
امامِ بعدی‌اش از هر نظر حسن بشود 

عزیزِ فاطمه دامادِ حسن گردید 
پدر حسین و پدرزن اگر حسن بشود

امام‌ها همگی بعد از این حسن‌زاده‌اند 
که هشت امام از این رهگذر حسن بشود 

قسم به فاطمه بِنتُ‌الحَسَن که فاطمه خواست 
ز هشت امام اگر جلوه‌گر حسن بشود 

امامِ راه حسن، ای دوامِ راه حسین 
سلام حضرتِ سجادِ خانه‌یِ حَسَنِین 

بنا نبود بجنگی، اگر بنا می‌شد 
تمامِ قامتِ تو شکلِ مرتضیٰ میشد 

بنا نبود وگرنه زمانِ رزمِ تو هم 
زمینِ کرب و بلا غرقِ لافَتیٰ می‌شد 

چه سخت است علی باشی و نگیری تیغ 
که با تو تیغِ دودَم غرقِ مرحبا می‌شد 

اگر عَلَم به زمین می‌زدی، به تو سوگند 
که کوفه با همه‌یِ شام جابه‌جا می‌شد