
تو خونهم چراغی، عجب اتفاقی تویی ذکرِ شنبهها به رسمِ عراقی بابِ سلیقهت میشه دنیامو بچینی؟ ما رو که نادیده گرفتن لااَقل تو ببینی مادرِ ماهی و خودت حضرتِ خورشید همسرِ شاهِ لاکَشف، اُمُّالبنینی! به عبدت نگو برو! امیدم به لطفِ تو فقط تو میتونی سامون بِدی دنیای منو چه شاهِ دلبری! چه ماهِ منیری! کفیل یا اباالفضل ما رو گردن بگیری ای همهی ایلِ من و، طایفهم عباس این که تو عهدهدارمی، لذّتِ دنیاس صفحه به صفحه کلّ تاریخو، بگردن پرچمِ عباسِ علی، یه عمره بالاست یِل یاتار، طوفان یاتار، یاتماز اَبَاالفضل پرچمی به قلبی که میشکنه، قمر وصله میزنه اباالفضله اون کسی که نقطهی اَمنِ منه